அடரிருளின் ஆளுமை அந்நேரம்..
கருமேகங்களில் ஒழிந்த பிறையும்,
மழுங்கி அழும் தெருவிளக்கும்,
இரவை நீட்டிக்க உதவின..
காற்றைக் கிழித்து மண்ணைச்
சேர்க்க முனைந்தன முகில்கள்..
கிழியாதவை நீரோடு போரிட்டுக்
குமிழியாய்ச் சிதறின.. கால்த்தடத்தைப்
பதித்துச் சென்றேன் எங்கும்..
நீண்டு வந்த முன்னிழலில்
மற்றொரு பாதம் பதிந்தது..
நிமிர்ந்த வேளை நெஞ்சில்
வலியுணர்ந்தேன்.. நிழலுடன் இணைந்தேன்..
நிழல் மறைந்தது.. விளக்கும்..
மழை நின்றும் சொட்டித்
தீர்த்துக் கொண்டிருந்ததென் குடை..
Sunday, October 11, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
edho solla varaapla irrukku... enna nu thaan therila!! :P
ReplyDeleteநிஜமாவே ஒன்னும் புரியலையா? :(
ReplyDelete