சுமைதாங்கி

ஓய்வெனப்படுவது ஓயாமல் நிற்பதாகுமா?
என் நிலை அப்படித்தான்..
கடந்து செல்லும் கால்நடைகளைக்
கண்டறிந்து கொண்டேன்..
ஆயினும் பின்னால் நிற்கும்
அய்யனார் தேவலாம்தான்..

ஒத்தையடிப் பாதை எனிலும்
குளம்படிச் சத்தங்கள் என்னை
அதிர வைக்கும்..
மூட்டை முடிச்சுகளில் இருந்து,
ஆடு, மாடுகளைக் கட்டவென
எல்லாவற்றிற்கும் என் தோள்களையும்,
கால்களையும் இரவல் தந்திருக்கிறேன்..

அருகிருக்கும் குளத்தின் பயனாய்ச்
சில நாட்களில்
மனிதரின் ஆடைகளையும்
நான் அணிந்திருக்கிறேன்,
சற்றே ஈரமாய்..

இதோ இன்று அனைத்தும்
தொலைவாகி விட்டன..
மண்டிக்கிடக்கும் கள்ளிகளோ,
கால்களைக் கீறிப் புண்ணாக்குகின்றன..
பறவைகளின் எச்சமும்,
அவை தின்றதன் மீதியுமே
தோள்களின் மீது..
இன்றும் தாங்கித்தான் நிற்கிறேன்..
பெயரென்னும் சுமையை மட்டும்..